Een dun lijntje

En toch moet ik het zo doen

Ik zou willen dat ik meegaand was

Ik zou willen dat ik gewoon mee kon doen

Ik zou willen dat de ander mij zou begrijpen

En toch doe ik het zo

Steeds weer kiezend

voor de verbinding met mijzelf

Steeds weer kiezend

goed voor mijzelf te zorgen

Steeds weer kiezend

mijzelf de ruimte te geven

Kies ik niet voor de ander

Dit is hoe ik het doe

Op eigen benen mag ik staan

Mijn eigen weg mag ik gaan

Mijn eigen hart mag ik volgen

En zo moet ik het doen

Het is een dun lijntje

Dat niet knapt als ik mijzelf verloochen

Dat niet breekt als ik mij vergis

Dat niet verdwijnt als ik het negeer

Dat dunne lijntje is en blijft

Altijd

Het is het dunne lijntje

tussen God de vader in de hemel, die weet wat wordt gewild

en Godin moeder aarde, die weet hoe het klopt.

Mijn hart in het midden. Precies in het midden. Als ik bij haar ben, wéét ik dat dunne lijntje.

Zo mag het zijn

Zo mag ik zijn

Hoe is het met jouw dunne lijntje?

Het is de liefde die je thuis brengt.

Het is de Liefde die je bent.

Een dun lijntje.

Geen reactie's

Geef een reactie