Schrijfsels

En toch moet ik het zo doen

Ik zou willen dat ik meegaand was

Ik zou willen dat ik gewoon mee kon doen

Ik zou willen dat de ander mij zou begrijpen

En toch doe ik het zo

Steeds weer kiezend

voor de verbinding met mijzelf

Steeds weer kiezend

goed voor mijzelf te zorgen

Steeds weer kiezend

mijzelf de ruimte te geven

Kies ik niet voor de ander

Dit is hoe ik het doe

Op eigen benen mag ik staan

Mijn eigen weg mag ik gaan

Mijn eigen hart mag ik volgen

En zo moet ik het doen

Het is een dun lijntje

Dat niet knapt als ik mijzelf verloochen

Dat niet breekt als ik mij vergis

Dat niet verdwijnt als ik het negeer

Dat dunne lijntje is en blijft

Altijd

Het is het dunne lijntje

tussen God de vader in de hemel, die weet wat wordt gewild

en Godin moeder aarde, die weet hoe het klopt.

Mijn hart in het midden. Precies in het midden. Als ik bij haar ben, wéét ik dat dunne lijntje.

Zo mag het zijn

Zo mag ik zijn

Hoe is het met jouw dunne lijntje?

Het is de liefde die je thuis brengt.

Het is de Liefde die je bent.

Een dun lijntje.

Had niets dan betekenis
was dat 'ons' wel zo speciaal
was het een verzinsel van mijn hoofd
of van mijn op hol geslagen hart?

Ik buitel over mijn gedachten
voel mijn buik draaien
als niets écht was, zoals ik dacht dat het was
mijn hemel, waar kan ik dan nog op vertrouwen?

Dan is daar weer de Eeuwige

Die Ene, die ik vertrouw
die fluistert in mijn hart
het Heilige Hart

De immer onveranderlijke

Die ziet, hoe het ik buitelt en draait
en weet, straks herinnert zij zich weer
waar ze thuis is

Mijn hemel?
Mijn hemel!
Daar kan ik op vertrouwen!

Dreaming of a world
Where we are wanderers
Not sheep
Where we are leaders on our own
Not followers
Where we are one of a kind
Not afraid to take our own responsibility
Where we choose Love
And Dare to be Different

Dreaming of a
World of Difference
Where we make a difference
And finally set ourselves
Free,

Zij is het liefst op reis
ongebonden, vrij
en zonder doel

Zij kent zichzelf
jaagt haar dromen en idealen na
vanuit haar eigen normen en waarden

Zij geniet van samenzijn
met wie toevallig op haar pad komt
om een stukje van haar reis te delen

Zij leeft in het moment
vertrouwt wat het leven haar geeft
en dat is altijd genoeg, opdat zij genoeg is

Dus zet haar niet weg als een vrouw met bindingsangst
Zij kiest voor verbinding met wat voor haar ligt en nieuw is
En bewust niet voor verbinding met wat oud en vertrouwd is

Het één is niet beter dan het ander
voor anderen is het anders
dat wel

Zij is een reizigster

Hij wil vrij zijn
Vrij van schuld
Vrij van schaamte
Vrij om zijn eigen weg te gaan

Alles in hun relatie, samen
Is hij gaan dragen, alleen

Een kruis van schuld
Dat vraagt om verlossing

Ik vergeef mijzelf
Ik hou van mijzelf
Ik bevrijd mijzelf

Hij is vrij
Vrij man

I am clueless
what the meaning is
of this all

If this all
is Love
then I am
less than love

I am still trying
to be worthy
It is that
that makes me
less Love

Not loveless
there is allways hope
that some day
I stop trying
to be something
I am not
and can simply
be

Love

Als meisje
geen meisje
maar moeder
van haar moeder

Bevrijd van zorg
groeiend in verlangen
landt ze vol vertrouwen
in haar eigen vrouwenhart

Ze mag willen
ze mag niet willen
ze heeft ruimte om te kiezen
dát wordt gewild

Een meisje
een moeder
een vrouw
in vrede met haarzelf

Lief kind
Lief lief kind
Wat heb je je best gedaan

Je hebt op je tenen gelopen
Geslikt, geslikt, gedaan alsof
Maar nu is het genoeg

Ik voel je pijn, leg de last naast ons neer
Ik wieg je, ik troost je
Ik zing een lied voor jou

En ik beloof je
Voortaan mijn leven te lopen
Op mijn éigen manier

Niet meer op mijn tenen
Niet meer slikken
Maar met het hoofd fier

Soms nog wat onhandig
Mijn voeten niet gewend
Hun eigen weg te gaan

Zal ik het ritme
Van het leven, míjn leven
Leren verstaan

En ik loop en ik loop
En ik leef en ik leef
En ik lach en ik lach

Lief lief kind
Wij zijn genoeg!

Ik geloof in SAMEN

Ik geloof in een wereld waarin we samen kunnen leven
De een heeft de ene mening en ervaart het zus
De ander heeft een andere mening en ervaart het zo
En dat kan naast elkaar bestaan
Als we elkaar de ruimte geven

Ik geloof in een wereld waarin we samen kunnen praten
De een wil afstand
De ander niet
En dat kan naast elkaar bestaan
Als we met elkaar afstemmen
Ik geloof in een wereld waarin we respect hebben voor elkaar
Respect voor wat jij zelf belangrijk vindt
Respect voor wat de ander belangrijk vindt
En dat kan naast elkaar bestaan

Als we elkaar kunnen horen
Ik geloof in liefde
Liefde als onze natuurlijke staat van zijn
Als we daar naartoe terugkeren
Zijn er geen verschillen
Slechts ruimte waarin alles mag zijn
Zoals het is

Zullen we naast elkaar gaan staan?
Samen?

(Met muziek van Hans Elzinga)

Een jonge vrouw
Was een opstandig kind
Sinds zij kan herinneren
Moet ze perfect zijn

Perfect eruit zien
Perfect studeren
Perfecte vriendin zijn
In alles wat ze doet
Legt ze de lat hoog

Zo hoog
Dat ze vastloopt in de veelheid aan gedachten
De lat wordt nooit bereikt, er 'moet' altijd iets beter
Het is nimmer perfect

Ze deelt een herinnering
Als 6-jarig meisje krijgt ze therapie
Voor iedere dag dat ze geen ruzie maakt
Krijgt ze een zonnetje van de therapeut
En met meer zonnetjes zelfs een extra beloning

Het raakt me
Het verstilt me
Het maakt me verdrietig
Hoe gaan we om met gevoelige kinderen?

Juist in haar pijnlaag en de valse overtuiging
'Ik moet perfect zijn, dan ben ik oké'
Is zij nog eens extra bevestigd
... met zonnetjes

Een gevoelig kind
Is vaker een opstandig kind
Het is juist belangrijk om kinderen
Te leren omgaan met hun gevoelens en emoties
In plaats van ze te verdringen

Het mag waaien
Het mag onweren
Het mag hagelen
Het mag donderen

En ja, zonnetjes mogen er ook zijn
Dat is mens-zijn

Hoe is het met jouw binnenweer, vandaag?
Geef jij het de ruimte?

De een werkt minder
De ander geniet meer

De een eet gezonder
De ander beweegt wat vaker

De een rust uit
De ander zet zich in

De een helpt de ander
De ander is liever alleen

En de aarde zucht

Al met al
doen we het allemaal
nèt even anders

We gaan ons meer verbinden
met wat klopt

En zo brengt corona ons thuis
Thuis in ons hart

Mi corazón
Tu corazón

Terug in de liefdevolle armen
van moeder aarde

Zij zucht
verlicht

met ons mee.

We mogen thuiskomen...

Vrij
Vliegend
Mijn tere vleugels
Uitslaand
Voel ik mij
Als een Vliegje

Zacht
Zoemend
Mijn eigen geluid
Kwetsbaar
Voel ik mij
Als een Vliegje

In het volle besef
Dat ik met mijn gezoem
Een gemakkelijke prooi vorm
En ten onder kan gaan
Aan grof geweld

Besluit ik
Te zijn
Als een vliegje

Vrij
Vliegend
Zacht
Zoemend
In al mijn kwetsbaarheid
Neem ik ruimte in
Laat mij horen
Met mijn eigen geluid

Vliegje
Vlieg je
Met me mee?

Laat mij vandaag een wonder zien
De Liefde ervaren
In ieder mens
Die ik ontmoet

Om aan het eind van de dag
Te beseffen
Dat ik in ieder mens
Ook mijzelf ontmoet

Een spiegel
Van Goddelijkheid
De God
Geworden mens

Een wonder
van Liefde.

En langs die eindeloze zee
De ruimte voor mijn alleen zijn
Ontdekken
Dat mijn zijn
Overgaat in de zee
En zij in mij

Al
Een

Eindeloos.

Kloppen doet het niet
De cijfers
De mondkapjes
De gesloten winkels
De scholen die dicht zijn

Nee, kloppen doet het niet

Kloppen doet het niet
De massamedia
De politiek
De maatregelen
De boetes

Nee, kloppen doet het niet

In ons hart weten we dat
Allemaal
En toch gebeurt het
Laten we het hoofd regeren
Verbergen we ons achter maskers
Zegeviert het wantrouwen
Volgen we als makke schapen

Misschien
Hebben we met elkaar zoveel schade aangericht
Aan onszelf, aan elkaar, aan onze kinderen
Aan de dieren, aan de natuur
Dat al dit onlicht nodig
Om straks in grote getalen op te staan

Wederopstanding
Is geloven in eigen waarheid
En de moed hebben dat te leven
Tijd dat het hart regeert

Dan klopt het.

Ik ben bang om mijn baan te verliezen
Ik ben bang om ziek te worden
En vooral ben ik bang om dood te gaan…

Is de dood
niet een markering
van een nieuw begin?
Is de dood
niet het afleggen van ons stoffelijk lichaam
terwijl de ziel verder reist?

Wat als Corona ons ook dát te vertellen heeft
dat onze ziel gehoord wil worden
in haar hartstochtelijk verlangen verder te reizen
Dat we in deze stilstand
Noodgedwongen weer luisteren naar ons hart

Dat we in die stilstand
Juist in beweging worden gezet
Dat we opstaan
Onze rug rechten
Dat we ons ontdoen van het oude
Overleven zoals het hoort of moet
Zoals het je ooit is voorgedaan

Dat we de angst loslaten
Dat we de moed hebben om te sterven
Dat we de moed hebben om te leven

Hij die de waarheid denkt
Te spreken
Kent de waarheid niet

Hij die de waarheid moet
Tegenspreken
Kent de waarheid niet

Hij die beiden ziet
In hun pogingen de waarheid te spreken
Dan wel tegen te spreken

Spreekt de waarheid niet
Denkt de waarheid niet
Maar ziet de mens

En met dat zien
Voelt hij de waarheid
In Zijn hart.