Schrijfsels
Lezen over de Liefde
Lezen over de Liefde
En toch moet ik het zo doen
Ik zou willen dat ik meegaand was
Ik zou willen dat ik gewoon mee kon doen
Ik zou willen dat de ander mij zou begrijpen
En toch doe ik het zo
Steeds weer kiezend
voor de verbinding met mijzelf
Steeds weer kiezend
goed voor mijzelf te zorgen
Steeds weer kiezend
mijzelf de ruimte te geven
Kies ik niet voor de ander
Dit is hoe ik het doe
Op eigen benen mag ik staan
Mijn eigen weg mag ik gaan
Mijn eigen hart mag ik volgen
En zo moet ik het doen
Het is een dun lijntje
Dat niet knapt als ik mijzelf verloochen
Dat niet breekt als ik mij vergis
Dat niet verdwijnt als ik het negeer
Dat dunne lijntje is en blijft
Altijd
Het is het dunne lijntje
tussen God de vader in de hemel, die weet wat wordt gewild
en Godin moeder aarde, die weet hoe het klopt.
Mijn hart in het midden. Precies in het midden. Als ik bij haar ben, wéét ik dat dunne lijntje.
Zo mag het zijn
Zo mag ik zijn
Hoe is het met jouw dunne lijntje?
Het is de liefde die je thuis brengt.
Het is de Liefde die je bent.
Een dun lijntje.
Had niets dan betekenis
was dat 'ons' wel zo speciaal
was het een verzinsel van mijn hoofd
of van mijn op hol geslagen hart?
Ik buitel over mijn gedachten
voel mijn buik draaien
als niets écht was, zoals ik dacht dat het was
mijn hemel, waar kan ik dan nog op vertrouwen?
Dan is daar weer de Eeuwige
Die Ene, die ik vertrouw
die fluistert in mijn hart
het Heilige Hart
De immer onveranderlijke
Die ziet, hoe het ik buitelt en draait
en weet, straks herinnert zij zich weer
waar ze thuis is
Mijn hemel?
Mijn hemel!
Daar kan ik op vertrouwen!
Dreaming of a world
Where we are wanderers
Not sheep
Where we are leaders on our own
Not followers
Where we are one of a kind
Not afraid to take our own responsibility
Where we choose Love
And Dare to be Different
Dreaming of a
World of Difference
Where we make a difference
And finally set ourselves
Free,
Zij is het liefst op reis
ongebonden, vrij
en zonder doel
Zij kent zichzelf
jaagt haar dromen en idealen na
vanuit haar eigen normen en waarden
Zij geniet van samenzijn
met wie toevallig op haar pad komt
om een stukje van haar reis te delen
Zij leeft in het moment
vertrouwt wat het leven haar geeft
en dat is altijd genoeg, opdat zij genoeg is
Dus zet haar niet weg als een vrouw met bindingsangst
Zij kiest voor verbinding met wat voor haar ligt en nieuw is
En bewust niet voor verbinding met wat oud en vertrouwd is
Het één is niet beter dan het ander
voor anderen is het anders
dat wel
Zij is een reizigster
Lief kind
Lief lief kind
Wat heb je je best gedaan
Je hebt op je tenen gelopen
Geslikt, geslikt, gedaan alsof
Maar nu is het genoeg
Ik voel je pijn, leg de last naast ons neer
Ik wieg je, ik troost je
Ik zing een lied voor jou
En ik beloof je
Voortaan mijn leven te lopen
Op mijn éigen manier
Niet meer op mijn tenen
Niet meer slikken
Maar met het hoofd fier
Soms nog wat onhandig
Mijn voeten niet gewend
Hun eigen weg te gaan
Zal ik het ritme
Van het leven, míjn leven
Leren verstaan
En ik loop en ik loop
En ik leef en ik leef
En ik lach en ik lach
Lief lief kind
Wij zijn genoeg!
Ik geloof in SAMEN
Ik geloof in een wereld waarin we samen kunnen leven
De een heeft de ene mening en ervaart het zus
De ander heeft een andere mening en ervaart het zo
En dat kan naast elkaar bestaan
Als we elkaar de ruimte geven
Ik geloof in een wereld waarin we samen kunnen praten
De een wil afstand
De ander niet
En dat kan naast elkaar bestaan
Als we met elkaar afstemmen
Ik geloof in een wereld waarin we respect hebben voor elkaar
Respect voor wat jij zelf belangrijk vindt
Respect voor wat de ander belangrijk vindt
En dat kan naast elkaar bestaan
Als we elkaar kunnen horen
Ik geloof in liefde
Liefde als onze natuurlijke staat van zijn
Als we daar naartoe terugkeren
Zijn er geen verschillen
Slechts ruimte waarin alles mag zijn
Zoals het is
Zullen we naast elkaar gaan staan?
Samen?
(Met muziek van Hans Elzinga)
Een jonge vrouw
Was een opstandig kind
Sinds zij kan herinneren
Moet ze perfect zijn
Perfect eruit zien
Perfect studeren
Perfecte vriendin zijn
In alles wat ze doet
Legt ze de lat hoog
Zo hoog
Dat ze vastloopt in de veelheid aan gedachten
De lat wordt nooit bereikt, er 'moet' altijd iets beter
Het is nimmer perfect
Ze deelt een herinnering
Als 6-jarig meisje krijgt ze therapie
Voor iedere dag dat ze geen ruzie maakt
Krijgt ze een zonnetje van de therapeut
En met meer zonnetjes zelfs een extra beloning
Het raakt me
Het verstilt me
Het maakt me verdrietig
Hoe gaan we om met gevoelige kinderen?
Juist in haar pijnlaag en de valse overtuiging
'Ik moet perfect zijn, dan ben ik oké'
Is zij nog eens extra bevestigd
... met zonnetjes
Een gevoelig kind
Is vaker een opstandig kind
Het is juist belangrijk om kinderen
Te leren omgaan met hun gevoelens en emoties
In plaats van ze te verdringen
Het mag waaien
Het mag onweren
Het mag hagelen
Het mag donderen
En ja, zonnetjes mogen er ook zijn
Dat is mens-zijn
Hoe is het met jouw binnenweer, vandaag?
Geef jij het de ruimte?
De een werkt minder
De ander geniet meer
De een eet gezonder
De ander beweegt wat vaker
De een rust uit
De ander zet zich in
De een helpt de ander
De ander is liever alleen
En de aarde zucht
Al met al
doen we het allemaal
nèt even anders
We gaan ons meer verbinden
met wat klopt
En zo brengt corona ons thuis
Thuis in ons hart
Mi corazón
Tu corazón
Terug in de liefdevolle armen
van moeder aarde
Zij zucht
verlicht
met ons mee.
We mogen thuiskomen...
Vrij
Vliegend
Mijn tere vleugels
Uitslaand
Voel ik mij
Als een Vliegje
Zacht
Zoemend
Mijn eigen geluid
Kwetsbaar
Voel ik mij
Als een Vliegje
In het volle besef
Dat ik met mijn gezoem
Een gemakkelijke prooi vorm
En ten onder kan gaan
Aan grof geweld
Besluit ik
Te zijn
Als een vliegje
Vrij
Vliegend
Zacht
Zoemend
In al mijn kwetsbaarheid
Neem ik ruimte in
Laat mij horen
Met mijn eigen geluid
Vliegje
Vlieg je
Met me mee?
Ik wil van betekenis zijn
Zij zei
Ik hoor het haar zeggen
Wie is zij om iets te willen?
Schepper
als in de God geworden mens?
met door Hem gegeven talenten
en een Vrije Wil?
Schepsel
niets wetend
de Heilige Geest ontvangend
instrument van Zijn Wil?
Ik
die Hem betekenis geef
in Mijn Zijn?
Hij
die mij betekenis geeft
in Zijn Zijn?
Of
valt alles samen
in dit
Spiegelbeeld van Liefde...
Kloppen doet het niet
De cijfers
De mondkapjes
De gesloten winkels
De scholen die dicht zijn
Nee, kloppen doet het niet
Kloppen doet het niet
De massamedia
De politiek
De maatregelen
De boetes
Nee, kloppen doet het niet
In ons hart weten we dat
Allemaal
En toch gebeurt het
Laten we het hoofd regeren
Verbergen we ons achter maskers
Zegeviert het wantrouwen
Volgen we als makke schapen
Misschien
Hebben we met elkaar zoveel schade aangericht
Aan onszelf, aan elkaar, aan onze kinderen
Aan de dieren, aan de natuur
Dat al dit onlicht nodig
Om straks in grote getalen op te staan
Wederopstanding
Is geloven in eigen waarheid
En de moed hebben dat te leven
Tijd dat het hart regeert
Dan klopt het.
Ik ben bang om mijn baan te verliezen
Ik ben bang om ziek te worden
En vooral ben ik bang om dood te gaan…
Is de dood
niet een markering
van een nieuw begin?
Is de dood
niet het afleggen van ons stoffelijk lichaam
terwijl de ziel verder reist?
Wat als Corona ons ook dát te vertellen heeft
dat onze ziel gehoord wil worden
in haar hartstochtelijk verlangen verder te reizen
Dat we in deze stilstand
Noodgedwongen weer luisteren naar ons hart
Dat we in die stilstand
Juist in beweging worden gezet
Dat we opstaan
Onze rug rechten
Dat we ons ontdoen van het oude
Overleven zoals het hoort of moet
Zoals het je ooit is voorgedaan
Dat we de angst loslaten
Dat we de moed hebben om te sterven
Dat we de moed hebben om te leven
Hij die de waarheid denkt
Te spreken
Kent de waarheid niet
Hij die de waarheid moet
Tegenspreken
Kent de waarheid niet
Hij die beiden ziet
In hun pogingen de waarheid te spreken
Dan wel tegen te spreken
Spreekt de waarheid niet
Denkt de waarheid niet
Maar ziet de mens
En met dat zien
Voelt hij de waarheid
In Zijn hart.